| Present | Preterite | |
|---|---|---|
| Indicative | ||
| 1st person | (ic) forbierne | (ic) forbarn, forborn, forbearn |
| 2nd person | (þū) forbiernst | (þū) forburne |
| 3rd person | (hē/hēo/hit) forbiernþ | (hē/hēo/hit) forbarn, forborn, forbearn |
| Plural | (wē/gē/hīe) forbiernaþ | (wē/gē/hīe) forburnon |
| Subjunctive | ||
| Singular | forbierne | forburne |
| Plural | forbiernen | forburnen |
| Participles | ||
| Plural | forbiernende | forburnen |
| Imperative | ||
| Singular | forbiern | - |
| Plural | forbiernaþ | - |
| Inflected Infinitive | ||
| forbiernenne | ||
| Present | Preterite | |
|---|---|---|
| Indicative | ||
| 1st person | (ic) forbærne | (ic) forbærnde |
| 2nd person | (þū) forbærnest, forbærnst | (þū) forbærndest |
| 3rd person | (hē/hēo/hit) forbærneþ, forbærnþ | (hē/hēo/hit) forbærnde |
| Plural | (wē/gē/hīe) forbærnaþ | (wē/gē/hīe) forbærndon |
| Subjunctive | ||
| Singular | forbærne | forbærnde |
| Plural | forbærnen | forbærnden |
| Participles | ||
| Plural | forbærnende | forbærned |
| Imperative | ||
| Singular | forbærn | - |
| Plural | forbærnaþ | - |
| Inflected Infinitive | ||
| forbærnenne | ||
| Present | Preterite | |
|---|---|---|
| Indicative | ||
| 1st person | (ic) - | (ic) - |
| 2nd person | (þū) - | (þū) - |
| 3rd person | (hē/hēo/hit) - | (hē/hēo/hit) - |
| Plural | (wē/gē/hīe) - | (wē/gē/hīe) - |
| Subjunctive | ||
| Singular | - | - |
| Plural | - | - |
| Participles | ||
| Plural | - | - |
| Imperative | ||
| Singular | - | - |
| Plural | - | - |
| Inflected Infinitive | ||
| - | ||