| Present | Preterite | |
|---|---|---|
| Indicative | ||
| 1st person | (ic) forlīege | (ic) forlēag |
| 2nd person | (þū) forlīegest | (þū) forluge |
| 3rd person | (hē/hēo/hit) forlīegeþ, forlīegþ | (hē/hēo/hit) forlēag |
| Plural | (wē/gē/hīe) forlīegaþ | (wē/gē/hīe) forlugon |
| Subjunctive | ||
| Singular | forlīege | forluge |
| Plural | forlīegen | forlugen |
| Participles | ||
| Plural | forlīegende | geforlogen, forlogen |
| Imperative | ||
| Singular | forlīege | - |
| Plural | forlīegaþ | - |
| Inflected Infinitive | ||
| forlēogan | ||
| Present | Preterite | |
|---|---|---|
| Indicative | ||
| 1st person | (ic) forlīehe | (ic) forlо̄g |
| 2nd person | (þū) forlīehest | (þū) forlо̄ge |
| 3rd person | (hē/hēo/hit) forlīeheþ | (hē/hēo/hit) forlо̄g |
| Plural | (wē/gē/hīe) forlīehaþ | (wē/gē/hīe) forlо̄gon |
| Subjunctive | ||
| Singular | forlīehe | forlо̄ge |
| Plural | forlīehen | forlо̄gen |
| Participles | ||
| Plural | forlīehende | geforlægen, forlagen |
| Imperative | ||
| Singular | forlīehe | - |
| Plural | forlīehaþ | - |
| Inflected Infinitive | ||
| forlīehan | ||
| Present | Preterite | |
|---|---|---|
| Indicative | ||
| 1st person | (ic) hēawe | (ic) hēow |
| 2nd person | (þū) hīewst | (þū) hēowe |
| 3rd person | (hē/hēo/hit) hīewþ | (hē/hēo/hit) hēow |
| Plural | (wē/gē/hīe) hēawaþ | (wē/gē/hīe) hēowon |
| Subjunctive | ||
| Singular | hēawe | hēowe |
| Plural | hēawen | hēowen |
| Participles | ||
| Plural | hēawende | hēawen |
| Imperative | ||
| Singular | hēaw | - |
| Plural | hēawaþ | - |
| Inflected Infinitive | ||
| hēawenne | ||